Wanneer afvallen niet lukt
Aan het begin van deze week was ik een blogpost aan het voorbereiden voor vandaag waarin ik iets wilde vertellen over leefstijlkeuzes en afvallen. Als ervaringsdeskundige, waarin het vaak goed maar net zo vaak minder goed ging, kan ik er inmiddels een boek over vullen, maar laat ik hier beginnen đ
Vorig jaar ben ik bijna het hele jaar ‘uitgeschakeld’ geweest vanwege een burnout. Een lastig onderwerp om over te schrijven, vooral voor mezelf merk ik. Inmiddels ben ik weer ‘back on track’ maar waar anderen afvallen tijdens een burnout had het bij mij juist een averechts effect. Ik ben ruim 15 kilo zwaarder geworden en die wil ik er wel weer vanaf.
Door alle stress, mijn chronische slaapgebrek van de afgelopen vier jaar en daarmee gespaarde verstoorde hormoonhuishouding kon ik mezelf alleen nog wakker houden door te eten. En dat deed ik, eten, maar niet altijd de goede dingen. Mijn voorkeur ging uit naar zoet en vet en liefst in die combinatie. Het was mijn pepmiddel, anders kwam ik de dag niet door (slapen is geen optie tijdens werktijd of wanneer je een kind moet verzorgen). De afgelopen twee jaar heeft zich dat langzaam opgebouwd naar een chronisch probleem, ik zag het, ik had het (te laat) door en kon er niets tegen doen. Mijn lichaam was op, de energie volledig weg en net als dat ik me een jaar geleden niet kon voorstellen dat het ooit nog goed zou komen, kan ik me nu als haast niet meer voorstellen hoe erg ik er toen aan toe was.
Ik ben echt van ver gekomen het afgelopen jaar en ben enorm blij dat ik inmiddels mijn energie aan het terugwinnen ben, ook al merk ik regelmatig dat het nog een wel een tijd zal duren voordat ik echt weer helemaal goed in mijn energie zit. Nu ik weer in een ‘normaal’ dagritme zit wil ik ook mijn gewicht gaan aanpakken en gaan afvallen. De tijd is rijp, maar oh wat is het moeilijk om de oude draad van gezond eten weer op te pakken. Tijdens mijn yogaopleiding hadden we het laatst over het Manasbrein, dat is het deel van je brein dat zich altijd zorgen maakt en dat communiceert met je zintuigen. Stel je ziet een tv-reclame over chocolade en je hebt daar een zwak voor dan zorgt het Manasbrein ervoor dat je trek krijgt in chocolade en gaat je proberen tot actie over te laten gaan. Uit ervaring kan ik inmiddels vertellen dat wanneer je te weinig slaapt en teveel stress hebt je je niet meer kunt weren tegen je Manasbrein. En naarmate je eraan toegeeft het iedere volgende keer moeilijker wordt om je verder te weren tegen je Manasbrein.
Ik ben in die vicieuze cirkel beland de afgelopen twee jaar en heb alles gelezen over wilskracht en discipline, maar ik kon het het niet uitvoeren. Ik kwam erachter dat je nog zulke goede voedingsschema’s en kennis over voeding kan hebben (wat ik heb), maar dat dat niet betekend dat je ook daadwerkelijk gezond eet, ook al zou je dat wel willen (reken maar dat ik dat wilde). Ik wilde zo graag gezond eten, maar kon het echt niet meer opbrengen om te koken, boodschappen te doen of ĂŒberhaupt een boodschappenlijstje op te stellen. Het klinkt misschien bizar, maar het was echt zo en het paste zo niet bij mij. Heel frustrerend.
Ik ben begonnen met me ziek te melden en meer te slapen. Dat was de eerste stap, maar het heeft nog maanden geduurd voordat ik een volgende stap kon nemen. Ik ben gaan wandelen, liefst barefoot om zo mijn energie weer wat op te krikken. De ene dag ging het beter dan de andere, maar langzaamaan merkte ik een kleine positieve verschuiving. Ik kreeg weer wat energie om goede boodschappen te gaan doen en zelf te koken. Ik voelde me beter worden naarmate ik gezonder at, maar er waren nog teveel momenten waarop het echt niet ging en ik weer aan de patat en zoete snacks zat. Met als gevolg dat ik me juist weer lamlendiger voelde.
Inmiddels is mijn eetpatroon weer voor 70% goed, ik eet zoveel mogelijk pure en onbewerkte producten en voel me fitter worden. Maar bewegen is nog steeds problematisch, ik zou graag weer sporten, maar het is nog te heftig voor mijn lijf. Wanneer ik een Kaylaatje probeer, zelfs een halve routine, lig ik een week voor pampus op de bank (eerst was het drie weken, dus ook dat gaat wel vooruit). Milde yoga en wandelen zijn mijn toevlucht op het moment, maar echt afvallen doe je er niet van. Maar door yoga leer ik nu wel hoe ik mijn Manasbrein kan gaan controleren, er steeds minder afhankelijk van kan gaan worden. Mijn tips en ervaringen zal ik hier gaan delen, zodat jij er ook wat aan hebt, want afvallen of een leefstijlverandering is niet altijd zo simpel, vaak spelen er meer zaken mee waardoor het niet zomaar lukt. Volgende keer meer.
Zo en nu ga ik even een yoga rondje doen. Doe je mee?
Foto credit: yogaworkoutstoday.xyz
- 3 March 2016
- 4 Comments
- 1
- afvallen, leefstijlverandering, slaapgebrek, stress, yoga
Lucy Beugeling-Ramosucy
11 april 2016Sterkte Leonie! Hoop dat je snel wat beter in je vel komt te zitten.
Leonie
11 april 2016Dankjewel Lucy, het gaat nu gelukkig weer iedere dag beter!
ingrid
7 maart 2016Hallo Leonie, zĂł herkenbaar je verhaal! Zit in ongeveer dezelfde situatie, tweede ronde van een burn out. Het gaat niet om kennis en wilskracht alleen. Fijn dat je ons op de hoogte houd. Je verhaal geeft me weer een beetje moed. Dank je!
Leonie
7 maart 2016Dankjewel voor je warme reactie Ingrid. Jij nog veel sterkte en energie toegewenst! Ik houd je op de hoogte gaandeweg.